Έρωτες στο χρόνο

Είναι κάτι έρωτες…

που σημαδεύουν τη ζωή μας για πάντα.

Η ζωή προχωρά, αλλά εκείνοι μένουν διακριτικά.

Σαν ψίθυροι μιας άλλης εποχής.

Μας θυμίζουν ένα κομμάτι του εαυτού μας

που χάθηκε κάπου ανάμεσα σε επιλογές,

χρόνια, αλλαγές.

Μια φουντώνουν, μια ξεθωριάζουν,

κάποιες φορές αλλάζουν ρόλους —

μα πάντα είναι εκεί.

Μέσα μας.

Ριζώνουν σιωπηλά,

όχι για να μας βασανίζουν,

αλλά για να μας θυμίζουν εκείνες τις στιγμές όταν ήμασταν ανέμελοι κι ευτυχισμένοι.

Και με τα χρόνια καταλαβαίνουμε:

Ίσως δεν ήταν ποτέ γραφτό να είμαστε μαζί.

Ίσως να χαλάγαμε ο ένας τον άλλον.

Ίσως να καταλήγαμε ξένοι. Ή εχθροί.

Και τελικά, ίσως απλώς ήρθαν στη ζωή μας

για να μας θυμίζουν ποιοι είμαστε

όταν ήμασταν αληθινοί.

Όταν ήμασταν εμείς.

✍️Πράξια Αρέστη, Μικρές Ιστορίες