Ένας από τους πιο δύσκολους πόνους που έχει να περάσει ένας άνθρωπος στη ζωή του, είναι αυτός της αγάπης χωρίς αντάποκριση.
Η αγάπη χωρίς ανταπόκριση πονάει. Κάποτε αυτός ο πόνος γίνεται τρέλα, αδιέξοδο, κατάθλιψη. Μπορεί και φόνος ή αυτοκτονία.
Όχι, για τους δυνατούς ή τους ανθρώπους που έχουν ενσυναίσθηση και όντως αγάπησαν τον άλλο επειδή απλά τον αγάπησαν. Αυτοί ξέρουν να διαχειριστούν τον πόνο τους. Θα τον κάνουν τέχνη, θα τον κάνουν ταξίδια ή ξενύχτια, θα τον κάνουν δάκρυα. Θα ζήσουν με αυτόν σεβούμενοι την απόφαση του άλλου.
Για τους άλλους, γι' αυτούς που δεν είναι δυνατοί και δεν ξέρουν να διαχειριστούν τον πόνο ή γι' αυτούς που δεν έμαθαν να δέχονται το όχι και τα παίρνουν όλα πολύ προσωπικά και εγωιστικά, η εκδίκηση και η καταστροφή είναι μόνοδρομος.
Όντως πονάει πολύ να αγαπάς και να σε απορρίπτουν. Όμως, δεν γίνεται όλοι να αρέσουμε σε όλους και τα αισθήματα δεν είναι πάντα αμοιβαία. Απλά έτσι είναι τα πράγματα.
Πονάει πιο πολύ, όμως, να μην έχεις ανταπόκριση και μέσα στη σχέση σου. Και όταν είσαι με έναν άνθρωπο που δε σε αγαπάει και οι πράξεις του το φωνάζουν αυτό από μακριά ή δεν ξέρει να σε αγαπάει και νιώθεις μόνος, πληγωμένος, λίγος.
Ο έρωτας χωρίς ανταπόκριση κρύβει έναν πόνο που πατάει όλα τα κουμπιά του εγκεφάλου μας. Μας φτάνει στα όρια. Γι' αυτό και χρειάζεται χρόνο να ξεπεράσουμε έναν χωρισμό που δεν επιλέξαμε. Είναι μια απώλεια.
Μας διδάσκει όμως και πολλά. Μας μαθαίνει ποιοι είμαστε όταν δεν γίνεται το δικό μας. Μας μαθαίνει να αγαπάμε ανιδιοτελώς.
Και κυρίως μας μαθαίνει να αφήνουμε τους ανθρώπους να φεύγουν.
Πράξια Αρέστη
Στηρίξτε τη σελίδα μας διαβάζοντας τα πιο ερωτικά κείμενα από τις Μικρές Ιστορίες στο ηλεκτρονικό μας βιβλίο στον Έρωτα Μολών Λαβέ. Βρείτε το εδώ -> www.mikresistories.net/mikresistoriesebook
Comments