
Δεν είναι όλοι οι έρωτες ίδιοι.
Δεν έρχονται όλοι οι έρωτες για να μείνουν ή για να καταλήξουν σε αγάπη.
Αντίθετα, οι περισσότεροι θα φύγουν και θα είμαστε τυχεροί αν έστω και ένας μείνει.
Υπάρχουν οι πλατωνικοί έρωτες, αυτοί που ποτέ δεν γίνονται πραγματικότητα και ζουν στη φαντασία μας.
Υπάρχουν οι έρωτες που πέθαναν πριν καλά καλά γεννηθούν.
Υπάρχουν οι έρωτες που ωρίμασαν και μέσα μας γέρασαν και τους θέλαμε πια.
Υπάρχουν οι έρωτες που μας ταλαιπώρησαν γιατί ήταν μονόπλευροι και ήρθαν για να μας διδάξουν πράγματα. Τις αντοχές μας, τον πόνο, ποιοι είμαστε, ποια όρια πρέπει να βάζουμε, τον αυτοσεβασμό και τι δεν είναι έρωτας.
Υπάρχουν ναι, και αυτοί οι έρωτες που κοιμούνται σε ξεχωριστά κρεβάτια, γιατί έτσι τα έφερε η ζωή. Γιατί δεν πρόλαβαν να πούνε σ' αγαπώ. Γιατί δεν ήξεραν να το διαχειριστούν ή γιατί δεν μπορούν να πάνε πίσω και να είναι μαζί.
Eίναι αυτοί οι έρωτες που είτε μείνουν είτε φύγουν ήταν τόσο δυνατοί κι αληθινοί που μας μεταμορφώσανε. Άνθρωποι που δεν ήταν ποτέ ξένοι για μας. Που μας συνέδεσε μαζί τους μία χημεία και μία οικειότητα μαγική, πρωτόγνωρη. Που τους αγαπήσαμε σχεδόν με μητρική αγάπη και τους θέλαμε με όλο μας το είναι.
Που πάντα θα ζούνε μέσα μας και μέσα στον άλλο.
Υπάρχουν και αυτοί που έγιναν αγάπη. Αυτοί οι σπάνιοι, οι τέλειοι έρωτες που γίνονται αγάπη, που αντέχουν στο χρόνο, τη ρουτίνα και τις δύσκολες συνθήκες.
Μα για να φτάσουμε σε αυτόν δεν είναι πάντα εύκολο. Κι αν τον βρούμε θα πρέπει να τον κτίζουμε κάθε μέρα, αν χρειάζεται κι από την αρχή. Κι όταν μας τελειώσει θα πρέπει να φύγουμε. Κρατώντας μόνο τα καλά.
Κανένας έρωτας δεν είναι χάσιμο χρόνου. Αρκεί να ξέρεις πότε πρέπει να φεύγεις.
Πράξια Αρέστη
Comments