Εγώ έμενα

Εγώ έμενα...

Παρόλο που δεν είχα τίποτα να κερδίσω

και παρόλο που στο τέλος θα ήμουν χαμένη.

Παρόλο που ήξερα ότι μια μέρα

θα έβρισκες ακόμη μία εύκολη δικαιολογία για να μην ξαναρθείς.

Αυτή τη φορά ποτέ ξανά.

Εγώ έμενα...

Ακόμα και τις φορές που πονούσε κάθε κύτταρό μου και το μόνο που ήθελα ήταν να σε ξεχάσω, να σε βγάλω από μέσα μου για να μη μου ρουφάς την ψυχή.

Τα μάτια μου σκοτείνιαζαν. Τα στομάχια μου πονούσαν. Μα έμενα.

Έτσι έμαθα διαβάζοντας κλασική λογοτεχνία. Ότι για τον έρωτα πρέπει να πεθαίνεις. Αλλιώς δεν είναι έρωτας.

Εγώ έμενα αλλά πίστεψέ με δεν ήθελα.

Ήθελα μόνο έναν άνθρωπο που να κάνει τα σ' αγαπώ του πράξη. Που να πει εγώ θα είμαι μαζί σου, θα τα καταφέρουμε. Που θα καταλάβει ότι αξίζω αγάπη και χρόνο και όχι απλά να βολεύεται. Εγώ ήθελα κάποιον που για μένα θα μπορεί. Κι αυτά που έλεγες, απείχαν πολύ από την ωμή πραγματικότητα που ζούσα.

Όσο κι αν σ' αγαπούσα στο τέλος θα ήμουν η χαμένη.

Και έκανα το καθήκον μου σαν πιστός στρατιώτης του έρωτα. Σου εξήγησα. Υπέμενα. Περίμενα. Έχασα κάθε ίχνος αξιοπρεπείας και εσένα σου ήταν δύσκολο ακόμη και να απαντάς ένα μήνυμα. Τόσο λίγη ήταν αυτή η αγάπη. Τόσο ψεύτικη.

Γι' αυτό και εγκαταλείπω. Εγώ το καθήκον μου το έκανα. Αγάπησα πραγματικά. Πληγώθηκα. Κράτησα τις ωραίες στιγμές. Στο τέλος έχασα. Τώρα δε θέλω να περιμένω καμία απάντηση, καμία συνάντηση. Θέλω να ζω χωρίς να περιμένω. Χωρίς να μου λείπουν άνθρωποι και στιγμές που δε θα είναι ποτέ δικά μου.

Και ίσως που ξέρεις να είναι η σειρά μου ν' αγαπηθώ όπως μου αξίζει.

-------------------------------------------------------

Πράξια Αρέστη

Για περισσότερη αδημοσίευτη ερωτική αρθρογραφία διαβάστε το ηλεκτρονικό μας βιβλίο στον Έρωτα Μολών Λαβέ ➡️www.mikresistories.net/mikresistoriesebook