Μια μέρα...

Μια μέρα η αγάπη μου θα σου μοιάζει αστεία.

Θα γέρνω προς το μέρος σου για να σε φιλήσω και με τρόπο θα με αποφεύγεις.

Θα τρέχω να σε αγκαλιάσω και θα με σπρώχνεις προς τα πίσω, τάχα ότι ζεσταίνεσαι.

Τις νύχτες δε θα με ζητάς. Η συντροφιά μου θα σου φαίνεται άβολη και βαρετή.

Εγώ θα είμαι πολύ μεγάλη πια.

Τα πιο όμορφα χρόνια της ζωής μου θα έχουν τελειώσει.

Πιο γεμάτη δεν έχω ξανανιώσει ποτέ.

Η αγάπη σου με γέμισε ανθισμένα ρόδα που μοσκοβολάνε ευτυχία.

Είμαι τόσο τυχερή που σε εχω στη ζωή μου.

Που είσαι τώρα εδώ και μπορώ να σε αγκαλιάζω, να σε φιλάω και να σου δίνω την αγάπη μου το κάθε λεπτό.

Κι όταν δε θα ζητάς πια την αγκαλιά μου και είσαι απασχολημενος κυνηγώντας τα όνειρά σου, θα σε αγαπάω ακόμη καθέ λεπτό σεβούμενη την αποστάση που θα μου βάλεις. Θα είσαι ακόμη για μένα το πιο όμορφο κομμάτι της ζωής μου, το πιο γλυκό πλάσμα στον κόσμο, αγάπη της ζωής μου.

Πράξια Αρέστη

Για περισσότερη ερωτική αρθρογραφία στο ηλεκτρονικό μας βιβλίο ➡️www.mikresistories.net/mikresistoriesebook