Tο καλό με το κακό βρίσκονται από την αρχή του κόσμου σε αιώνια διαμάχη. Πολλές μάχες, γίνονται γύρω μας, μέσα μας στον κόσμο κάθε λεπτό. Κάποτε νικάει το καλό και κάποτε το κακό. Είναι με τέτοιο τρόπο πλασμένο το σύμπαν και ο άνθρωπος που δε γινεται να νικάει μόνο το καλό ούτε μόνο το κακό. Υπάρχουν μέσα μας και στον κόσμο και τα δύο χωρίς να το ελέγχουμε. Μπορούμε όμως εκπαιδεύοντας και μαθαίνοντας τον εαυτό μας και τον κόσμο να προσπαθούμε για την ισορροπία των δύο. Balance. Μέσα μας και στον κόσμο μας. Ειναι αυτό που οι Κινέζοι φιλόσοφοι λένε γιν γιανγκ.
Απέναντι από τον έρωτα συνήθως στέκεται η ζήλια. Ο έρωτας έχει πολλούς εχθρούς. Εσωτερικούς, που προκύπτουν δηλαδή από τα δύο άτομα που είναι ερωτευμένα και εξωτερικούς, από άλλους δηλαδή που θέλουν να τους χωρίσουν. Κυρίως από ζήλια. Επειδή δεν μπορούν να έχουν το ίδιο με αυτούς. Επειδή θα ήθελαν να βρίσκονται στη θέση τους, επειδή απλά είναι κακοί και μίζεροι και θέλουν και τους άλλους στο βούρκο μαζί τους.
Η ζήλια. Είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του έρωτα και από μέσα. Τρώει τον έρωτα και τους ανθρώπους αργα και οδυνηρά. Τους καταστρέφει πολλές φορές χωρίς κανέναν βάσιμο λόγο. Παράνοια. Νικάει το κακό. Ακολουθούν η αδιαφορία, ο φόβος, τα προηγουμένα τραύματα και η ανωριμότητα. Σκεφτείτε πόση δουλεια χρειάζεται, πόση αγάπη και πόση υπομονή για να φτάσει ένας έρωτας να γίνει ο ίδιος αγάπη, να σταθεί στον κόσμο και να νικήσει.
Πάρα πολλή... και από τους δύο. Γι' αυτό οι πιο πολλοί λανθασμένα πείθουν τον εαυτό τους ότι δεν χρειάζονται τον έρωτα στη ζωή τους. Μπορούν να ζήσουν και χωρίς αυτόν. Δεν χρειάζεται να είναι ερωτευμένοι για να παντρευτούν, για να κάνουν παιδιά, για να κάνουν σχέση ή ακόμα και σεξ και γενικά για να πιο ευτυχισμένοι. Στην πραγματικότητα είναι δειλοί και βαριούνται να πολεμήσουν για κάτι αληθινό. Προτιμούν τα βολικά και τα εύκολα. Δεν θέλουν να τα βάλουν με το κακό. Δεν θέλουν να δώσουν καμία μάχη. Προτιμούν να πεθαίνουν από βαρεμαρά και μιζέρια κάθε μερά παρά να ρισκάρουν. Στον έρωτα πρέπει να είσαι πολεμιστής. Πρέπει να παλεύεις για τον έρωτα σου, για τον άνθρωπο σου. Πρέπει να έισαι έτοιμος να τα βάλεις με όλους. Με τους άλλους με τον εαυτό σου, ακόμη και με τον άνθρωπο σου όταν αυτός χάνεται σε σκοτεινές σκέψεις και πάει να απομακρυνθεί.
Κάποιοι τον τραβάνε σε αυτό το σκοτάδι και το ξέρεις γιατί ξέρεις την αγάπη του και τον εμπιστεύεσαι. Μην χάνεις την πίστη σου στον έρωτα. Μην τον υποτιμάς και μην τον υποβιβάζεις. Θα πετάξει μακριά σου και δε θα ξαναρθεί και τότε το κενό δε θα γεμίζει με τίποτα. Ο έρωτας είναι υπό οποιεσδήποτε συνθήκες το καλό στην ιστορία. Δεν μπορεί παρά να σε βγάλει στο φως. Όσο δύσκολος κι αν γίνεται ο δρόμος, πάντα καταλήγεις μέσα σου φωτεινός και ξύπνιος.
Μικρες Ιστορίες
Comments