Πώς να σ'αγαπάω χωρίς να πονάω;
- Praxia Aresti
- 19 Μαΐ
- διαβάστηκε 2 λεπτά

Το μυαλό μου κοντεύει να σπάσει
Οι πνιγμένες λέξεις και τα καταπιεσμένα αισθήματα βγαίνουν στο σώμα μου σε πονοκέφαλο και στομαχικά.
Νιώθω άρρωστη. Λες και κάποιος ρουφάει τη ζωή από μέσα μου αργά και οδυνηρά.
Μα δεν μπορώ να σου μιλήσω. Δεν πρέπει να σε ενοχλήσω πάλι. Δε θέλω να σε φορτώνω με τον πόνο μου.
Δεν είμαι τόσο δυνατή ξέρεις. Γι' αυτό προσπαθώ να προστατεύω τον εαυτό μου, όμως, δεν τα καταφέρνω.
Ξέρω πολύ καλά τι θέλω μα δεν θα το έχω ποτέ. Και είναι λες και βρίσκομαι ανάμεσα σε δύο τοίχους που συνεχώς στενεύουν και με πνίγουν.
Σε θέλω μα δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό. Ένα μήνυμα δεν μπορεί πια να με σώσει.
Μου λείπεις αφόρητα.
Μα δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι' αυτό. Και δοκιμάζω τα πάντα για να απαλύνω τον πόνο. Να μην σε σκέφτομαι, να μη σου μιλώ, να σου γκρινιάζω, να σου εξηγώ, να μην έρθω ξανά όταν μετά από μήνες έρθεις και πάλι φύγεις, να σε δω φιλικά, να σε ξεχάσω ή να κάνω ό,τι λες και απλά να αφήσω το χρόνο να περνάει... Όλα τα δοκιμάζω μα τα γιατί, η επιθυμία και η απουσία στο σώμα μου με χτυπάνε αλύπητα. και θέλω να βγάλω την καρδιά μου να την ξεριζώσω.
Οι μόνες στιγμές που το μυαλό μου σταματά να βασανίζεται και ξεκουράζεται είναι όταν σε κρατάω. Η ζεστασιά από το σώμα σου με χαλαρώνει και η ηδονή με ξαλαφρώνει. Μα μετά ποιος λέει στο σώμα ότι αυτό ήταν μια στιγμή μικρή στο χρόνο και θα πρέπει πάλι να συνηθίσει χωρίς εσένα;
Πώς μπορώ να σε αγαπάω χωρίς να πονάει τόσο; Γιατί το να μην σ' αγαπάω το δοκίμασα. Δεν πρόκειται να γίνει.
Πες μου πώς. Κι ίσως κάπως τα καταφέρω.
------------
Αν σας αρέσουν τα κείμενά μας, μπορείτε να διαβάσετε και το ηλεκτρονικό μας βιβλίο Στον Έρωτα Μολών Λαβέ, το οποίο περιλαμβάνει 170 σελίδες αδημοσίευτων κειμένων.
Μπορείτε να το βρείτε εδώ ➡️www.mikresistories.net/mikresistoriesebook
Comments