Τα είχαμε όλα...
Ήμασταν εμείς απέναντι στον κόσμο.
Έτσι νόμιζα.
Έτσι με έκανες να πιστέψω.
Με έκανες να σε εμπιστευτώ γι' ακόμη μια φορά.
Με έκανες να πιστέψω ότι αυτή την φορά θα ήταν αλλιώς, τα πράγματα μεταξύ μας.
Μα τίποτα δεν είχε αλλάξει.
Στην πρώτη δυσκολία ο κακός σου εαυτός με βρήκε.
Με βρήκε και με έβαλε σε μια σκοτεινή γωνία.
Με βρήκε και μου έδειξε ότι δεν ήμουν τίποτα για σένα.
Αυτή τη φορά, όμως, ήξερα. Αυτή τη φορά δε θα καθόμουν να με χτυπάς αλύπητα και μετά να έρχεσαι λες και δεν έγινε τίποτα.
Αυτή τη φορά έφυγα χωρίς δισταγμό γιατί ήξερα τι με περίμενε.
Δεν ήμασταν ποτέ μαζί σε αυτό.
Ήσουν εσύ κι εγώ ακόμα ένας άνθρωπος που χρησιμοποιούσες.
Δε σε ένοιαζε πως ένιωθα. Τι έκανα. Πόσο με πλήγωνες.
Δε σε ένοιαζε να με αφήσεις, έτσι έφυγα πρώτη.
Δεν σε ήξερα ποτέ.
Κατά βάθος δε σε εμπιστεύτηκα ποτέ. Όμως, ο έρωτας μέσα μου νίκησε.
Και αφέθηκα.
Και στην πρώτη δυσκολία μου έδειξες ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.
Απλά σου δείχνουν αυτό που θέλουν να σου δείξουν και αφού πάρουν ό,τι μπορούν να πάρουν από σένα σε παρατάνε χωρίς έλεος.
Όταν, πλέον, δεν τους είσαι χρήσιμος σου φέρονται σαν σκουπίδι.
Έτσι απλά, από τη μια μέρα στην άλλη.
Σε αποφεύγουν, σε διώχνουν, βρίσκουν χαζές δικαιολογίες και δεν τους νοιάζει ούτε στο ελάχιστο πώς σε κάνουν να νιώθεις.
Αυτή τη φορά θα το περάσω μόνη. Και θα ξέρω πως δεν φταις εσύ. Εσύ ήσουν πάντα αυτός που είσαι κι εγώ ήμουν πάντα στη ζωή σου η τελευταία κομπάρσος που κατ' ανάγκη έπρεπε να παίξει σε κάποια σκηνή.
Αυτή τη φορά ξέρω πώς φταίω μόνο εγώ.
Μόνο με τον εαυτό μου έχω να τα βάλω.
Εσύ είσαι ελεύθερος να φύγεις. Δεν έχεις, όμως, το δικαίωμα να επιστρέφεις μόνο όταν εσύ είσαι καλά, μόνο όταν σε βολεύει και μόνο όταν θες. Αυτό το δικαίωμα που έδωσα μόνο σε σένα το παίρνω πίσω. Το έχασες. Και ήταν εξαρχής άδικο και ψυχοφθόρο για μένα.
-----------
Πράξια Αρέστη
Για περισσότερη ερωτική αρθρογραφία διαβάστε το ηλεκτρονικό μας βιβλίο 170 σελίδων, Στον Έρωτα Μολών Λαβέ. Μπορείτε να το βρείτε εδώ -> www.mikresistories.net/mikresistoriesebook
Comments