Δεν είναι όλοι για όλους

Αν με έμαθαν κάτι οι άνθρωποι και οι σχέσεις είναι να μην αγαπώ.

Να μην αφήνομαι, να μην εμπιστεύομαι, να μην περιμένω τα αυτονόητα, να μην ελπίζω και να ονειρεύομαι.

Αυτό που έμαθα στα τόσα χρόνια ζωής μου είναι ότι οι έρωτες σχεδόν πάντα τελειώνουν κι αυτό αν θες το βλέπεις θετικά ή αρνητικά. Εμένα με αφήνει πλέον αδιάφορη. Δε με απασχολεί η κατάληξη κανενός έρωτα γιατί αν κάτι τελειώσει για μένα είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ. Να, θα ρίξω λίγα δάκρυα έτσι για να πω πως ένιωσα και μετά θα συνεχίσω να γράφω στον υπολογιστή και να μιλώ με τις φίλες μου σαν να μην έχει συμβεί απολύτως τίποτα.

Κι αυτό που έμαθα είναι ότι οι μεγάλοι έρωτες που καταλήγουν χωριστά, είναι επειδή μένουν μέσα μας ως ένα απωθημένο. Αν κατέληγαν μαζί θα ήταν ακόμη μία τραγωδία, ακόμη ένα μικρός έρωτας που έληξε άδοξα.

Θα μου πεις όλα μαύρα τα βλέπεις; Δεν ξέρω, τα χρώματα με κούραζαν πάντα. Με ρωτάς πιο είναι το αγαπημένο μου χρώμα και δεν έχω καμία απάντηση. Προτιμώ την μη ύπαρξη χρωμάτων, το μαύρο κι αυτό με χαλαρώνει και με ξεκουράζει.

Γιατί ναι οι έρωτες κουράζουν. Σε εξαντλούν. Ο ένας δεν μπορεί, ο άλλος δεν ξέρει τι θέλει, ο άλλος πιέζεται, ο άλλος βολεύεται. Και να μιλήσεις κανείς δεν ακούει, κανείς δε νοιάζεται πραγματικά αρκεί να γίνεται το δικό του.

Και κάπως έτσι αρχίζεις να σκέφτεσαι τι στο καλό πάει λάθος με μένα; Ποιο είναι το πρόβλημά μου; Κάτι στο σώμα μου, κάτι στο χαρακτήρα μου; Δοκιμάζεις διάφορα, αλλάζεις, προσαρμοζέσαι, πάλι οι άνθρωποι εκεί να μην μπορούν να δεχτούν την αγάπη σου, το ενδιαφέρον σου ως αυτό που είναι και όχι ως μία σατανική παγίδα.

Τη μία μέρα περνάς καλά και την επόμενη δεν σου απαντάνε τα μηνύματα ή σου απαντάνε μετά από ώρες για να καταλάβεις ότι θέλουν ξανά να κρατήσουν απόσταση.

Όλα μπερδεμένα. Γι' αυτό σταμάτησα να σκέφτομαι τι μπορεί να έχει ο άλλος στο κεφάλι του. Σταμάτησα να το αναλύω. Αν σου λέει ο άλλος είναι κίτρινο ενώ το βλέπεις κόκκινο λες εντάξει και απλά συνεχίζεις τη ζωή σου.

Κι εγώ έχω απορρίψει κι εγώ έχω πληγώσει. Οπότε δεν παίρνω και τίποτα προσωπικά για να μην τρελαθώ. Απλά έτσι είναι η ζωή. Δεν είμαστε όλοι για όλους.

Ο στόχος είναι να είμαι καλά. Είναι τόσο δύσκολο στις μέρες μας κάτι τόσο απλό. Να είμαστε καλά. Για όλους σχεδόν είναι. Όμως, για κάποιο λόγο δεν το κάνουμε εύκολο ο ένας για τον άλλο.

Και για πολλούς λόγους οι έρωτες θα συνεχίσουν να παραμένουν το πιο περίπλοκο και βασανιστικό κομμάτι της ζωής μας, αλλά κι αυτό που θα μας λείπει, όταν δεν το έχουμε, περισσότερο.

✍️Πράξια Αρέστη για Μικρές Ιστορίες