Μείνε

Μείνε!

Θα σου έλεγα ψέματα αν έλεγα ότι ξέρω που πάμε και που θα καταλήξει, όμως, το άγνωστο δεν με τρομάζει.

Μείνε, όχι γιατί είναι βολικό, εύκολο και ασφαλές αλλά για όλα αυτά που νιώθουμε όταν τα σώματά μας συναντιώνται.

Έχεις χίλιους λόγους να φύγεις και δε θα σε κατηγορήσω ούτε δευτερόλεπτο αν το κάνεις, όμως, ξέρω ότι βλέπεις άλλους χίλιους λόγους για να μείνεις.

Κι έχω χίλιους λόγους που θα έπρεπε να φύγω, όμως, νιώθω ότι έχω άλλους χίλιους λόγους για να μείνω.

Ποτέ δε με έκανες να νιώσω άσχημα γι' αυτό που είμαι.

Ποτέ δεν με έκρινες.

Ποτέ δεν με πίεσες.

Ποτέ δεν χρησιμοποίησες τις αδυναμίες μου για να κερδίσεις κάτι.

Μόνο με κράτησες σφιχτά για να με κρύψεις από τον κόσμο που τόσο με κούρασε.

Ποτέ δεν μου είπες μια άσχημη λέξη, ακόμα κι όταν δεν σταματούσα από τον πανικό να μιλάω.

Ποτέ δε με έκανες να νιώσω λίγη. Αντίθετα. Με κρατούσες λες και είμαι το πιο όμορφο και εύθραστο πράγμα στον κόσμο, όταν το είχα τόσο ανάγκη.

Μείνε, γιατί μαζί σου είμαι εγώ.

Γελάω, ξεχνάω, γίνομαι παιδί στα χέρια σου και λιώνω σαν κερί.

Μείνε γιατί μπορώ να είμαι αρκετά δυνατή για τους δύο μας. Κι ας μην ξέρω που πάμε κι ας είναι οι συνθήκες εναντίον μας. Μου αρκεί να με κρατάς απ' το χέρι.