Αποχωρισμός
- Praxia Aresti
- 28 Μαρ
- διαβάστηκε 1 λεπτά

Κάποια ματιά θα είναι η τελευταία μας.
Κάποιο φιλί και κάποιο άγγιγμα θα πουν αντίο χωρίς να το ξέρουμε.
Κάθε συνάντησή μας επισκιάζεται από το μαύρο σύννεφο του αποχαιρετισμού.
Κανείς μας δεν ξέρει ποια θα είναι η επόμενη φορά και αν θα υπάρξει ακόμη μια φορά.
Κάθε φορά που έρχομαι κοντά σου, φοβάμαι την επόμενη μέρα που θα ξυπνήσω και δεν θα σε έχω δίπλα μου για να σου πω καλημέρα.
Είτε σ' αγαπώ είτε σε μισώ, εγώ είμαι η χαμένη.
Μα πάντα θέλω ακόμη μία στιγμή μαζί σου και ας τραβώ μετά τη σάρκα μου να την ξεριζώσω, για να μη σε ζητάει όταν μου λείπεις.
Υποθέτω πως δεν υπάρχουν μόνο στον πόλεμο ήρωες. Αλλά και στον έρωτα. Αυτοί που τα δίνουν όλα κι ας ξέρουν πως στο τέλος μπορεί να το πληρώσουν με την ίδια τους τη ζωή. Ο κάθε μας αποχωρισμός είναι μια απώλεια κι εγώ πενθώ την απουσία σου ξανά και ξανά.
Κάποια ανάσα θα είναι η τελευταία μου. Κάποιο καρδιοχτύπι θα σημάνει το τέλος.
Κι αυτό είναι ένα αφόρητο βάρος που κάποτε δεν αντέχω να κουβαλώ.
Κι εκεί που θέλω να πω τέλος, η αγάπη σου έρχεται και με τυλίγει και σηκώνει αυτό το βάρος και για τους δύο μας. Και αντέχω ακόμα μια μέρα.
Μέχρι την τελευταία φορά.
Και μετά πώς θα ζω χωρίς εσένα;
Πράξια Αρέστη
Διαβάστε τα πιο ερωτικά, αδημοσίευτα κείμενα από τις Μικρές Ιστορίες στο ηλεκτρονικό μας βιβλίο στον Έρωτα Μολών Λαβέ.
Βρείτε το εδώ -> www.mikresistories.net/mikresistoriesebook
Comentarios