Μετά τα μεσάνυχτα

Πέρασαν οι 12. Το ρολόι δείχνει ώρα 00 και 14 λεπτά, λες και η ζωή μετά τα μεσάνυχτα ξαναρχίζει από την αρχή. Από το 0.

Πέρασαν οι 12 μα δεν ήρθες. Άφησα το ένα γοβάκι μου στα σκαλιά φεύγοντας, μα δεν το βρήκες ποτέ. Δεν έτρεξες πίσω μου γιατί το παλάτι ήταν πιο σημαντικό από μένα. Δε θα έχανες το παλάτι για μια σπίθα που άναψε στην καρδιά σου. Θα την έσβηνες. Εύκολα.

Και ξέρεις τι; Έτσι είναι τα πράγματα, έτσι είναι η πραγματική ζωή. Οι άνθρωποι σπάνια προτιμούν τον έρωτα όταν έχουν στρωμένες τις γυάλινες ζωές τους. Οι πρίγκηπες δε θα τρέξουν πίσω από μια περαστική και νεράιδες που ευκολύνουν τον πόνο δεν υπάρχουν.

Μα σε ένα έιχες άδικο. Εγώ δεν γουστάρω τους πρίγκηπες που ακολουθούν το βιβλίο. Μόνο τους άλλους που γίνονται επαναστάτες και κάνουν το δικό τους. Δεν γουστάρω τους σκλάβους της εξούσιας.

Και εσύ ήσουν ο τέλειος πρίγκηπας. Πιστός στο καθήκον. Πιστός στο φόβο. Πιστός στην παραμυθένια ζωή σου.

Και δε σε αδικώ καθόλου.

Μόνο που αυτή η Σταχτοπούτα δεν ζήτησε ποτέ να τρέξουν πίσω της. Δεν ζήτησε ποτέ να τη σώσουν πρίγκηπες και δε ζήτησε ποτέ να χωρέσει σε μια ζωή που δεν ήταν δική της. Oνειρευόταν μόνο κάποιον να την αγαπήσει.

Κι ο πρίγκηπας αυτός ήταν απάτη.

Βρείτε αποκλειστικά αδημοσίευτες ιστορίες μας στο ηλεκτρονικό μας βιβλίο Στον Έρωτα Μολών Λαβέ.