Ο σταθμός

Δε σε γνώρισα πολύ νωρίς ώστε να προλάβω να γίνω η πρώτη σου αγάπη.

Είχαμε και οι δύο άλλες σχέσεις και δεν γνωρίζαμε καν ο ένας την παρουσία του άλλου.

Και όταν σε γνώρισα ήταν ήδη πολύ αργά για να είμαι η τελευταία σου αγάπη. Είχαμε ήδη επιλέξει δύο διαφορετικούς δρόμους κι ας γνωριζόμασταν αυτή τη φορά, κατά βάθος καλά.

Και ξέρεις τι; Καθόλου δεν πειράζει.

Έτσι ήτανε γραφτό να γίνει.

Και δε θα άλλαζα αυτό που ζήσαμε και τις ζωές που δημιουργήσαμε χωριστά για τίποτα.

Μα θα ήθελα πολύ κάπου εκεί ενδιάμεσα στην πρώτη και τελευταία σου αγάπη, να ήμουν για σένα μια ξεχωριστή, αληθινή αγάπη.

Από αυτές που κάποτε θυμάσαι και χαμογελάς.

Από αυτές που με κάποιον τρόπο άλλαξες προς το καλύτερο.

Από αυτές που νοιάστηκες πραγματικά και θες που και που να δεις απλά αν είναι καλά.

Πολύ θα το ήθελα, να ξέρω ότι αυτό που είχαμε ότι αληθινό. Ότι ήμουν στη ζωή σου ένας όμορφος σταθμός.

κι ας μην ήμουν ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος σου σταθμός.

✏️Πράξια Αρέστη