Να σ' αγαπάω όπως εγώ ξέρω

Άσε με να σε αγαπάω όπως εγώ ξέρω.

Όπως εγώ μπορώ, όπως εγώ χωράω, στον κόσμο που έφτιαξες και δεν άφησες για μένα παρά μόνο μια μικρή ρωγμή για να σε κοιτάζω από μακριά.

Κρατιέμαι από τα λόγια, κρατιέμαι από την ελπίδα μα ο χρόνος πέρασε και άφησε πίσω του ελάχιστες αναμνήσεις, μπλεγμένες με καπνό και αλκοόλ και τον πόνο ότι θα μπορούσες να με είχες λίγο αγαπήσει. Λίγο μόνο, τόσο όσο να έβλεπες πως πίσω από αυτό το σώμα υπάρχει μια ευαίσθητη ψυχή που υποφέρει. Που δεν θέλει να εξευτελίζεται άλλο για λίγη σημασία, που δεν αντέχει να περιμένει τόσο, που θέλει να την αγγίξουν απαλά, που θέλει να δει μαζί σου και το φως και όχι μόνο το σκοτάδι.

Άσε με εμένα να σε αγαπώ με τον δικό μου τρόπο, που ποτέ δεν θα καταλάβεις και που ίσως να μην σε ενδιαφέρει.

Άσε με στον κόσμο μου.

Δεν θέλω να με νοιάζει πια. Δεν θέλω να απορώ ποιο κομμάτι του εαυτού σου δίνεις σε μένα και ποιο στις άλλες.

Να νιώθω τελευταία, να περιμένω, να ελπίζω και να απογοητεύομαι.

Δεν έχω άλλο χρόνο να ζω αποκομμένη από την πραγματικότητα.

Να μη χαίρομαι.

Να μη με αγγίζει τίποτα.

Δεν θέλω να νικάει άλλο η απουσία σου.

Θέλω να την εξαφανίσω και να μείνει μόνο η αγάπη. H καλή αγάπη. Η αγνή. Όχι ο έρωτας που τα θέλει όλα δικά του. Μόνο αυτή η αγάπη που δεν ζητάει τίποτα, που δεν περιμένει τίποτα, που δε σε κάνει να νιώθεις μόνη.

ΔΙαβάστε αποκλειστικά αδημοσίευτες ιστορίες μας στο ηλεκτρονικό μας βιβλίο στον Έρωτα Μολών Λαβέ