Οπως κρυώνει ο καφές...

Όπως κρυώνει ο καφές αν ξεχάσεις ή αργήσεις να τον πιεις έτσι "κρυώνει" και ο έρωτας.

Αργά, αθόρυβα, χωρίς καν να το καταλάβεις η θέρμη του έρωτα αρχίζει να χάνεται μέχρι που παγώνει.

Και άντε μετά να τον ζεστάνεις και πάλι, όταν τον θυμηθείς ξεχασμένο εκεί πάνω στο άδειο τραπέζι και ψυχρό δωμάτιο που τον άφησες.

Μπορείς να τον βάλεις στο φούρνο μικροκυμάτων. Θα έχει, όμως, την ίδια γεύση; Κι αν τον ζεστάνεις ξανά και ξανά η γεύση του σίγουρα θα αλλοιωθεί.

Λοιπον, το ίδιο και ο έρωτας. Η γεύση του χαλάει αν δεν τον πιεις ζεστό, φρέσκο. Αν δεν τον αγκαλιάσεις με τα χέρια σου όπως ακριβώς το φλυτζάνι του καφέ. Αν δεν μυριστείς του κόκκους του όσο ακόμη ο καπνός του αχνίζει. Αν δεν αφοσιωθείς σε αυτόν όσο είναι ζεστός, δε θα σε ανταμείψει με την καλύτερη του γεύση. Μπορεί λίγο η γλώσσα σου να καεί, όμως, θα σου ζεστάνει την καρδιά. Αν τον φοβηθείς και περιμένεις να κρυώσει, θα έχει χάσει την ωράια μυρωδιά του.

Και ο χρόνος πίσω δε θα γυρίσει για να έχεις ξανά τον ίδιο καφέ.

Κι άντε να ψήσεις τον επόμενο και να είναι το ίδιο καλός.

✍️Πράξια Αρέστη για Μικρές Ιστορίες

www.mikresistories.net